Początki koryt rzecznych są najwyżej położonymi na stoku miejscami, w których rozpoczyna się działalność procesów fluwialnych. Ich rozmieszczenie na stoku oraz wykształcenie odzwierciedla rozwój sieci koryt rzecznych na danym obszarze.

W niniejszym opracowaniu zbadano rozwój początków koryt w gradiencie opadowym od klimatu półsuchego (370 mm) do suchego (90 mm) na pustyni Negew w Izraelu. Badania koncentrowały się na zrozumieniu czynników wpływających na rozkład przestrzenny i morfometrię początków koryt, w szczególności roli opadów atmosferycznych i właściwości podłoża skalnego.

Zidentyfikowano trzy główne czynniki wpływające na rozwój początków koryt: wielkość i kształt obszarów zasilających (głównie pod wpływem litologii podłoża skalnego), lokalne nachylenia stoków oraz ilość opadów. Wykazano również, że początki koryt były zazwyczaj zlokalizowane w najwyższych sekcjach systemu dolinowego w klimacie półsuchym, podczas gdy na obszarach suchych występowały one zarówno w obrębie stoków, jak i w przejściowych sekcjach doliny. Badanie wnosi kluczowy wkład w strategie zarządzania gruntami i wodą w suchych środowiskach, podkreślając złożoną interakcję między warunkami klimatycznymi i cechami geologicznymi w kształtowaniu sieci drenażu.