Najwyższa część kwarcowo-kaolinitowych piaskowców z kamieniołomu Krákorka (tzw. Devět Křížů Sandstone, NE Bohemia), zaliczanych do tej pory do kontynentalnej triasowej formacji Bohdašín, została zinterpretowana jako osady płytkomorskie (mierzeja). Autorzy sugerują cenomański wiek tych piaskowców (środkowy cenoman lub wczesny późny cenoman).

Piaskowce te zawierają liczne skamieniałości śladowe (Thalassinoides paradoxicus, T. suevicus, Thalasssinoides isp., cf. Thalassinoides isp., ?Taenidium isp.)  charakterystyczne dla ichnofacji Glossifungites i Scoyenia. W osadach tych stwierdzono także liczne szczątki roślinne (pnie, korzenie). Obecność żwiru, mułowych intraklastów, oraz pokryw mułowych w badanych osadach, jak również struktury sedymentacyjne sugerują środowisko mierzei.   

Autorzy interpretują te piaskowce jako osady płytkomorskie reprezentujące początkową fazę późnokredowej transgresji. Podczas okresu wynurzenia mierzeja prawdopodobnie była porośnięta przez roślinność, a następnie zalana podczas głównej fazy transgresji (późny cenoman/wczesny turon). Bioturbacja przez morskich bezkręgowców – skorupiaki (Thalassinoides, ichnofacja Glossifungites) miała miejsce podczas głównej fazy transgresji, natomiast przez lądowych twórców (przypuszczalnie owady) podczas okresu wynurzenia mierzei (Taenidium, ichnofacja Scoyenia). Badane utwory, ze względu na licznie występujące skamieniałości roślinne (rizolity), prawdopodobnie mogą być traktowane jako paleosol.